UKOCHANA POSZUKIWANA
Po pracy, obiedzie na mieście i z wielka, ciężka torba szlam w kierunku dworca przeglądając w galerii płaszcze. Nagle podchodzi do mnie nieznajomy, mniej więcej metr osiemdziesiąt, lekko ode mnie starszy. Mówi szybko z lekkim zdenerwowaniem w głosie: „Cześć, tak obserwowałem Ciebie dłuższą chwilę i po prostu nie mogłem nie zagadać” (no super, myślę sobie, przecież muszę zmykać po bilet na pociąg). On kontynuuje: „Pewnie wracasz zmęczona z roboty (ja chodzę do pracy, nie do roboty) i idziesz do domu gdzie przygotowany masz obiad” (w domyśle: ukochany już czeka w ten piątkowy wieczór- a szkoda, nie czeka, nie trafiłeś). Nierozmowna życzyłam „miłego wieczoru” i poszłam w swoją stronę.
Szkoda, że jestem śpiąca, spiesząca się i zdystansowana, bo nikogo ciekawego tym sposobem nie poznam. Ale gratuluję koledze odwagi. On szanse ma.
Pozdrawiam wszystkich i życzę udanego weekendu- z ukochanym czy bez niego.
0 comments on “UKOCHANA POSZUKIWANA”
Dodaj komentarz
This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.
Ubolewam, że szanse na poznanie kogoś ciekawego przychodzą właśnie wtedy, kiedy jestem zmęczona, mało rozmowna i mało otwarta na nowych ludzi. Tak jakoś się trafia, dziwacznie.
Teraz tak myślę, że coś musi w tym być…. Albo jesteśmy wtedy bardziej „autentyczne”, wydajemy się bardziej sympatyczne albo… zwyczajniejsze. ;)
Fajny chłopak – zawsze mi się miło robi, jak słyszę, że ktoś kogoś zagadał itp. bo to teraz takie nietypowe. A Ty się nie przejmuj, w takich sytuacjach na ogół człowiek zapomina języka w gębie i reaguje obronnie. :)